در این پست بخشهایی از مقاله فوق العاده خواندنی بیل گیتس که در مجله وزین NEJM منتشر شده است را قرار داده ام. حتما پیشنهاد می‌کنم اصل مقاله را بخوانید:
در هر بحرانی، رهبران دو مسئولیت دارند که به یک اندازه مهم می‌باشد: مشکل جدید را سریع حل کنند و از ایجاد دوباره آن جلوگیری کنند.
داده‌های فعلی نشان می‌دهد میزان کشندگی کوید19 برابر با یک درصد می‌باشد که در جایی بین میزان کشندگی پاندمی‌آنفولانزای 1957 (0.6 درصد) و پاندمی‌آنفولانزای 1918 (2%) قرار می‌گیرد.
دولتمردان می‌توانند گامهای مهمی‌در هفته‌های آینده برای جلوگیری از گسترش ویروس بگیرند. آنها علاوه بر کمک به شهروندان خود می‌توانند به کشورهای با درآمد کم یا پایین هم کمک کنند. (بخش قابل توجهی از تعهد ملیندا و من اخیراً برای کمک به شروع پاسخ جهانی به Covid-19 - که در کل می‌تواند تا 100 میلیون دلار باشد - متمرکز شده است). علاوه برآن تلاش‌ها برای یافتن واکسن و درمان بیماری باید سرعت بخشیده شود.
باید تغییرات سیستمیک اساسی ایجاد شود تا برای اپیدمی‌های بعدی به صورت موثرتر و بهتر عمل شود. باید برای نظارت بیشتر بر بیماری سرمایه گذاری شود. باید دادگانی از بیماران با دسترسی لحظه‌‌‌ای به آن ایجاد شود. باید قوانینی تنظیم شود تا کشورهای مختلف بیماران خود را در این دادگان ثبت کنند.
باید سیستمی‌طراجی شود که بتواند دارو برای درمان و واکسیبناسیون موثر را طراحی، ایجاد و تایید کند و در مرحله‌ی بعد در طول چند ماه در اختیار مصرف کنندگان قرار دهد.
علاوه بر رفع مشکلات تکنیکی موجود نظیر روش قدیمی‌ساخت پروتئین برای ایجاد واکسن، تلاش‌های دیپلماتیک برای همکاری‌های بین المللی و به اشتراک گذاری داده‌ها نیز لازم است. بودجه‌های از طرف دولت در چنین شرایطی حتما لازم است. زیرا سرمایه گذاری در مورد محصولات و داروهای مربوط به همه گیری‌ها بسیار ریسک پذیر می‌باشد.
سرانجام ، دولت و صنعت باید به توافق برسند: در طی یک اپیدمی ، واکسن‌ها و داروهای ضد ویروس را نمی‌توان به سادگی به بالاترین پیشنهاد قیمت فروخت. آنها باید برای افرادی که در کانون شیوع بیماری هستند و بیشترین نیاز را دارند ، در دسترس و مقرون به صرفه باشند.
این کارهایی است که اکنون رهبران باید انجام دهند. هیچ زمانی برای هدر دادن وجود ندارد.